Saraswati Krupa

  पोपट दादा ... पोपट दादा... झोकात असता तुम्ही सदा हिरवा अंगरखा लाल चोच  डौल तुमचा किती छान ! आहात किती दिमाखात  बोटं घातली आम्हीं तोंडात शहाणें तुम्ही फार सोलताय दाणा तुकवत चोच अन मान हरपून गेलं आमचं भान करून खटपट खाताय कणीस किती पटपट   रांगेत बसलेत सवंगडी पहात वाट आहे खात्री तयांना  खाणार नाही तुम्ही कणीस पूर्ण ,           देती असे क्षण  आम्हां             श्रद्धा सबूरी शिकवण  आहात किती तुम्ही गोड गोड येणार ना... रोज रोज... आम्हाला लागली तुमची ओढ आम्हाला लागली तुमची ओढ....